Gdyńscy rybacy (45 obiektów)
Gdynia od wieków była wsią rolniczo-rybacką, ściśle związaną z morzem. Zostało to zaakcentowane między innymi w gdyńskim herbie, na którym widnieją dwie ryby. Aż do lat dwudziestych XX wieku na plażach Obłuża, Oksywia, Oksywskich Piasków, Orłowa, Kolibek i Gdyni można było zobaczyć suszące się sieci, kosze pełne ryb oraz łodzie należące do miejscowych rybaków.
Dopiero decyzja o budowie portu w Gdyni zmieniła sytuację tutejszych mieszkańców, którzy zaczęli domagać się własnej przystani rybackiej. Dzięki ich staraniom w 1923 roku oddano do użytku tymczasowy port wojenny, przy którym powstała przystań dla łodzi rybackich. Wraz z rozbudową portu handlowego stopniowo poprawiły się też warunki dla uprawiania rybołówstwa morskiego. W 1930 roku wybudowano port rybacki z wyciągiem dla kutrów, a także chłodnie oraz magazyny. Pod koniec lat trzydziestych XX wieku rozpoczęto połowy dalekomorskie.
Rozwój rybołówstwa przerwał wybuch II wojny światowej. Jednak mimo wielu restrykcji i ograniczeń, wprowadzonych przez Niemców w związku z militarnym charakterem gdyńskiego portu, pozwalano Polakom na połów przybrzeżny. Po zakończeniu wojny gdyńskie rybołówstwo morskie przeżyło dynamiczny rozwój. W latach siedemdziesiątych XX wieku łączna liczba osób pracujących w tym zawodzie dochodziła nawet do 5 000. Większość z nich zatrudniona była jednak w dużych przedsiębiorstwach państwowych zajmujących się połowami dalekomorskimi, takich jak Dalmor czy Arka, zaś liczba rybaków, trudniących się rybołówstwem przybrzeżnym, stale malała. Współcześnie na 11 łodziach w trzech przystaniach rybackich w Gdyni ? na Obłużu, Oksywiu oraz w Orłowie ? pracuje ogółem 30 rybaków, którzy co roku wyławiają łącznie ponad 130 ton ryb.
W zbiorach Muzeum Miasta Gdyni znajdują się obiekty ukazujące historię wielu pokoleń gdyńskich rybaków. Do najważniejszych należą fotografie, dzięki którym możemy prześledzić rozwój przystani i floty rybackiej od końca XIX wieku aż do początku XXI wieku, a także poznać codzienną pracę ludzi morza na przestrzeni lat. Istotnym elementem zbioru są również dokumenty życia codziennego miejscowych rybaków prezentujące ich losy na tle historii miasta.
Dawid Gajos